மேற்கு வங்கத்தின் ஓவியங்கள் காளி ஓவியங்கள் அல்லது காளிகாட் என்றும் அழைக்கப்படுகின்றன. காளி என்ற சொல் இந்தியாவின் புராண இதிகாசங்களில் காணப்படும் ‘காளி’ கடவுளிடமிருந்து பெறப்பட்டதாக நம்பப்படுகிறது. பிரிட்டிஷ் ஆட்சியின் போது மேற்கு வங்காளம் வங்காளத்தின் கீழ் இருந்தது, பத்தொன்பதாம் நூற்றாண்டின் நடுப்பகுதியில் இருந்த பிரிட்டிஷ் காலனித்துவ கட்டிடக்கலை மற்றும் கலைப் பணிகளுக்கு பல உதாரணங்கள் உள்ளன. வங்காளத்தின் சொந்த ஊர் திறமை நானா மூர்த்தி உட்பட பல இந்திய ஓவியர்கள் இந்த மேற்கு வங்க ஓவியர்களின் படைப்புகளால் பாதிக்கப்பட்டுள்ளனர், மேலும் அவர்களின் படைப்புகளை இந்தியா மற்றும் வெளிநாடுகளில் உள்ள பல கலைக்கூடங்களில் காணலாம்.
காளிகாட் ஓவியங்கள் முக்கியமாக கையால் வரையப்பட்ட கைவினைப்பொருட்கள் ஆகும், மேலும் பயன்படுத்தப்படும் நுட்பங்கள் பெரும்பாலும் பாரம்பரிய இந்திய கைவினை வேலைகளால் ஈர்க்கப்பட்டவை, குறிப்பாக யோகா மற்றும் கிராமிய கலை. கலைஞர்கள் பொதுவாக வண்ணப்பூச்சில் மூடப்பட்டிருக்கும் மரத் தொகுதிகளில் கலையைப் பயிற்சி செய்கிறார்கள். சில பகுதிகளில், மரம் ஒற்றை நிறத்தில் மூடப்பட்டிருக்கும், மற்றவை சிவப்பு, மஞ்சள் மற்றும் நீலம் போன்ற பல வண்ணங்களைப் பயன்படுத்துகின்றன. இருப்பினும், எந்த நிறத்தைப் பயன்படுத்தினாலும், குடும்ப உருவப்படம் போன்ற ஒருங்கிணைந்த கருப்பொருளைக் கொண்ட ஒரு ஓவியத்தை உருவாக்குவதே குறிக்கோள். வர்ணம் பூசப்பட்ட வடிவங்கள் பெரும்பாலும் வடிவியல் இயல்புடையவை மற்றும் இந்து புராணக் காட்சிகள் மற்றும் மன்னர்களின் மகனின் சொர்க்கத்தில் வரும் புராணத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டவை.
இன்று, காளிகாட் ஓவிய வடிவங்கள் எந்த தேசிய செல்வாக்கும் இல்லாமல் சுதந்திரமாக வளர்ந்து வருகின்றன. ஜாமினி ராய் மற்றும் டி.என். ஸ்வரூப், இருவரும் இந்தியர்கள் மற்றும் வெளிநாட்டினரால் பெரிதும் போற்றப்பட்ட நீண்ட வரலாற்றைக் கொண்டவர்கள்.