ಇಂದು ನಾವು ಅಂತರರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಯುದ್ಧಗಳ ಏರಿಕೆಯನ್ನು ನೋಡುತ್ತೇವೆ, ಇದನ್ನು ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಮಾಣದ ಘರ್ಷಣೆಗಳು ಎಂದೂ ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಹಿಂದೆ ಸಂಘರ್ಷ ಎಂಬ ಪದವನ್ನು ವಿಶ್ವ ಸಮರ I ಮತ್ತು ವಿಶ್ವ ಸಮರ II ಅನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸಲು ಬಳಸಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಇಂದು ಈ ಪದದ ಬಳಕೆಯು ನಾಗರಿಕತೆಗಳ ಘರ್ಷಣೆಯನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ, ಇದನ್ನು ಧರ್ಮಗಳು, ರಾಜಕೀಯ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಳು, ಜನಾಂಗೀಯ ಗುಂಪುಗಳು ಅಥವಾ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯತೆಗಳ ನಡುವಿನ ಹೋರಾಟ ಎಂದೂ ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ. ಈ ಘರ್ಷಣೆಗಳು ಉದ್ಭವಿಸಿದಾಗ, ಅವು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯ ನಡುವೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಖ್ಯೆಯ ಸಾವುನೋವುಗಳಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತವೆ. ಭೂಗತ ಗಣಿಗಳು ಅಥವಾ ಹೊಂಡಗಳಿಂದ ಕೆಲವು ಶಸ್ತ್ರಾಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ನಾಶಮಾಡುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ತಾಂತ್ರಿಕ ಪ್ರಗತಿಗಳ ಜೊತೆಗೆ ಸಣ್ಣ ಭೌಗೋಳಿಕ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುವ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಖ್ಯೆಯ ಜನರ ಕಾರಣದಿಂದಾಗಿ ಯುದ್ಧಗಳ ಈ ಏರಿಕೆಯು ಕಾರಣವಾಗಿದೆ.
ಮೊದಲೇ ವಿವರಿಸಿದಂತೆ ಸಂಘರ್ಷಕ್ಕೆ ಹಲವಾರು ವಿಭಿನ್ನ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಗಳಿವೆ. ಒಂದೇ ರಾಷ್ಟ್ರದ ರಾಜ್ಯದಿಂದ (ಜನಾಂಗೀಯ ಹತ್ಯೆ) ಇಡೀ ದೇಶಗಳಿಗೆ (ಜನಾಂಗೀಯ ಶುದ್ಧೀಕರಣ) ಮತ್ತು ಧಾರ್ಮಿಕ ದೃಷ್ಟಿಕೋನದಿಂದ ವಿವಿಧ ಧಾರ್ಮಿಕ ನಂಬಿಕೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳವರೆಗಿನ ಎಲ್ಲಾ ಸಂಘರ್ಷಗಳನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸಲು ಇದನ್ನು ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಸಂಘರ್ಷದ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು ಆರ್ಥಿಕ ಶಕ್ತಿಯ ವಿಷಯವೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸುವವರೂ ಇದ್ದಾರೆ, ಅಲ್ಲಿ ಆರ್ಥಿಕವಾಗಿ ಬಲಿಷ್ಠ ರಾಷ್ಟ್ರವು ತನ್ನ ಪ್ರಜೆಗಳ ಆರ್ಥಿಕ ಲಾಭಕ್ಕಾಗಿ ದುರ್ಬಲ ರಾಷ್ಟ್ರದೊಂದಿಗೆ ಹೋರಾಡುತ್ತದೆ. ಜನರು ಸಂಘರ್ಷದ ವಿಭಿನ್ನ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಗಳನ್ನು ಪರಿಗಣಿಸಿದಾಗ, ಅಂತಹ ಸಂಘರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಲು ವ್ಯಕ್ತಿಗಳನ್ನು ನಿಖರವಾಗಿ ಪ್ರೇರೇಪಿಸುತ್ತದೆ ಎಂಬುದನ್ನು ನಿರ್ಧರಿಸಲು ಮುಖ್ಯವಾಗಿದೆ.
ಮಾನವ ವರ್ತನೆಗೆ ಜೈವಿಕ, ಮಾನಸಿಕ ಮತ್ತು ಆರ್ಥಿಕ ಕಾರಣಗಳನ್ನು ಕೆಲವರು ಗುರುತಿಸಿದ್ದರೂ, ಹೆಚ್ಚಿನ ವಿದ್ವಾಂಸರು ಮಾನವ ಗುಂಪುಗಳಿಗೆ ಸಂಘರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಲು ನಾಲ್ಕು ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಪ್ರೇರಣೆಗಳಿವೆ ಎಂದು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಸಂತಾನೋತ್ಪತ್ತಿ, ಜಾತಿಯ ಉಳಿವು, ಸಾಮಾಜಿಕ ಕ್ರಮ ಮತ್ತು ಸಂಘರ್ಷ ಪರಿಹಾರಕ್ಕೆ ಇವುಗಳು ಬೇಕಾಗುತ್ತವೆ. ಒಬ್ಬರ ಗುರುತು, ಗುಂಪು, ಸಮಾಜ, ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಅಥವಾ ಧರ್ಮಕ್ಕಾಗಿ ಹೋರಾಡುವ ಪ್ರೇರಣೆ ಮಾನವನಿಗೆ ವಿಶಿಷ್ಟವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಕೆಲವು ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ.
ಒಬ್ಬರ ಗುಂಪಿನಲ್ಲಿ ಹೋರಾಡಲು ಪ್ರೇರಣೆ ಎಲ್ಲಾ ಮಾನವರಲ್ಲಿ ಇರುವ ಆನುವಂಶಿಕ ಪ್ರೋಗ್ರಾಮಿಂಗ್ ಅನ್ನು ಆಧರಿಸಿದೆ. ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯ ಸದಸ್ಯರಾಗಿರುವವರ ಬದುಕುಳಿಯುವಿಕೆಯನ್ನು ಖಾತ್ರಿಪಡಿಸುವ ಮೂಲಕ ಜಾತಿಗಳ ಮುಂದುವರಿಕೆಯನ್ನು ಖಚಿತಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಇದನ್ನು ವಿನ್ಯಾಸಗೊಳಿಸಲಾಗಿದೆ. ಈ ಅಗತ್ಯದ ಗುರುತಿನ ಪ್ರಜ್ಞೆಯ ಕೊರತೆಯಿರುವ ಸಣ್ಣ ಸಮಾಜಗಳು ಮತ್ತು ನಾಗರಿಕತೆಗಳಲ್ಲಿ, ಗುಂಪು ಉಳಿವಿಗಾಗಿ ಹೋರಾಡುವುದು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಸಣ್ಣ ಉಪ-ಜನಸಂಖ್ಯೆಗಳು ಅಥವಾ ಸಂಪೂರ್ಣ ಬುಡಕಟ್ಟುಗಳ ಅಧೀನಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ. ಸಣ್ಣ ಉಪ-ಜನಸಂಖ್ಯೆಯು ಧಾರ್ಮಿಕ ಅಲ್ಪಸಂಖ್ಯಾತರು, ಸ್ಥಳೀಯ ವ್ಯಾಪಾರಿಗಳು ಅಥವಾ ಜನಾಂಗೀಯ ಗುಂಪುಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿರಬಹುದು. ಒಂದು ಗುಂಪು ಸಣ್ಣ ಘರ್ಷಣೆಗಳಂತಹ ದುರುಪಯೋಗಕ್ಕೆ ಒಳಗಾದಾಗ, ಆ ಗುಂಪಿಗೆ ತನ್ನ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಆಚರಣೆಗಳನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸಲು ಅಥವಾ ದೊಡ್ಡ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಒಂದು ವಿಭಿನ್ನ ಗುಂಪಾಗಿ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿ ಮುಂದುವರಿಯಲು ಕಷ್ಟವಾಗಬಹುದು.
ದೊಡ್ಡ ಸಮಾಜಗಳಿಗೆ, ಬದುಕುಳಿಯುವ ಅಗತ್ಯವು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಸಂಘರ್ಷ ಮತ್ತು ಬಲದ ಬಳಕೆಯನ್ನು ಸಮರ್ಥಿಸುತ್ತದೆ. ಒಂದು ಸಮಾಜವು ಅಸ್ತಿತ್ವವಾದದ ಬೆದರಿಕೆಯನ್ನು ಎದುರಿಸಿದಾಗ, ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಮಾಣದ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯು ಅದರ ಸಾಮಾಜಿಕ ಗುರುತು ಮತ್ತು ಅದರ ಮುಂದುವರಿದ ಅಸ್ತಿತ್ವದ ನಡುವೆ ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡಲು ಒತ್ತಾಯಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಇದರರ್ಥ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯು ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಅಥವಾ ಐತಿಹಾಸಿಕ ನಿರಂತರತೆಯ ಅರ್ಥವನ್ನು ಹೊಂದಿರದ ಸಣ್ಣ ಗುಂಪುಗಳನ್ನು ಒಳಗೊಂಡಿದೆ. ಈ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲಿ, ಗುಂಪು ತನ್ನ ಚಿಕ್ಕ ಗುರುತನ್ನು ಬಾಹ್ಯ ಬೆದರಿಕೆಗಳಿಂದ ರಕ್ಷಿಸಲು ಹೋರಾಡಬಹುದು, ಆದರೆ ಅಂತಹ ಘರ್ಷಣೆಗಳ ಫಲಿತಾಂಶಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ವಿನಾಶಕಾರಿಯಾಗಿವೆ, ಇದು ಬೃಹತ್ ಜೀವಹಾನಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತದೆ.
ಘರ್ಷಣೆಯ ಮತ್ತೊಂದು ಸಾಮಾನ್ಯ ಕಾರಣವೆಂದರೆ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಗುಂಪು ದೊಡ್ಡ ಸಮಾಜದಿಂದ ಅನ್ಯಾಯವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸಿದಾಗ. ಇದು ಪ್ರಶ್ನಾರ್ಹ ಸಮಾಜವು ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿಲ್ಲದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ತಲುಪುವವರೆಗೆ ಪ್ರತೀಕಾರದ ದಾಳಿಯ ಸರಣಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗಬಹುದು. ಇದು ಸಂಭವಿಸಿದಾಗ, ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿಲ್ಲದ ಸಮಾಜವು ಸರ್ಕಾರವನ್ನು ರಚಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಬಹುದು. ಇಂತಹ ನಿದರ್ಶನಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಯುದ್ಧಗಳಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತವೆ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯ ನಡುವೆ ಗಣನೀಯವಾದ ಜನಾಂಗೀಯ ಅಥವಾ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ವ್ಯತ್ಯಾಸಗಳಿದ್ದರೆ. ವಿವಿಧ ಗುಂಪುಗಳಲ್ಲಿ ಭಿನ್ನಾಭಿಪ್ರಾಯಗಳು ಹೆಚ್ಚಾದಷ್ಟೂ ಸಮಾಜವು ಒಬ್ಬರ ಮೇಲೊಬ್ಬರು ದಾಳಿ ಮಾಡುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಹೆಚ್ಚಿರುತ್ತದೆ. ದೊಡ್ಡ ಸಮಾಜದ ವಿರುದ್ಧ ಹೋರಾಡುವುದಾಗಲಿ ಅಥವಾ ಅದರ ಚಿಕ್ಕದನ್ನು ರಕ್ಷಿಸುವುದಾಗಲಿ, ಎಲ್ಲಾ ಘರ್ಷಣೆಗಳು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ವಿವಿಧ ಗುಂಪುಗಳ ನಡುವೆ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿದ್ದ ಸ್ಥಿರತೆಯನ್ನು ನಾಶಮಾಡುತ್ತವೆ.
ಅಂತಿಮವಾಗಿ, ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಮಾಣದ ಪರಿಸರದಲ್ಲಿ ಸಂಭವಿಸಬಹುದಾದ ಅತ್ಯಂತ ಅಪಾಯಕಾರಿ ಘರ್ಷಣೆಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು ಸಮಾಜವು ಚಿಕ್ಕವರಿಂದ ಬೇರ್ಪಟ್ಟಾಗ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಒಂದು ಗುಂಪು ಹಸಿವಿನಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿರುವ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿದ್ದರೆ, ಅವರು ಆಗಾಗ್ಗೆ ತಮ್ಮ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲಿನ ಸಮಾಜದಿಂದ ಪ್ರತ್ಯೇಕಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಾರೆ. ಒಂದು ರಾಷ್ಟ್ರವು ಗಮನಾರ್ಹವಾದ ಸಂಪತ್ತನ್ನು ಸಾಧಿಸಿದಾಗಲೂ ಸಹ, ಆ ದೊಡ್ಡ ಸಮಾಜದ ಭಾಗವಾಗಿ ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ಪರಿಗಣಿಸದ ಒಂದು ಗುಂಪು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಪ್ರತ್ಯೇಕಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತದೆ, ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಶಾಂತಿಯುತವಾಗಿ ಮಾಡುತ್ತದೆ, ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಅವರು ಹಾಗೆ ಮಾಡಲು ಒತ್ತಾಯಿಸುವವರೆಗೂ ಹೋರಾಡಲು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.
ಭವಿಷ್ಯದಲ್ಲಿ ಈ ಪ್ರಮಾಣದ ಎಲ್ಲಾ ಘರ್ಷಣೆಗಳನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಲು, ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಮಾಣದ ಸಾಮಾಜಿಕ ಸಮಸ್ಯೆಗಳಿಂದ ಉದ್ಭವಿಸುವ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಹೇಗೆ ಎದುರಿಸಬೇಕು ಮತ್ತು ನಿಯಂತ್ರಿಸಬೇಕು ಎಂಬುದನ್ನು ಮಾನವೀಯತೆಯು ಕಲಿಯಬೇಕಾಗಿದೆ. ಒಟ್ಟಾರೆಯಾಗಿ ಗುಂಪಿಗೆ ಉತ್ತಮವಾದ ವೆಚ್ಚದಲ್ಲಿ ರಾಜಕೀಯವಾಗಿ ಲಾಭದಾಯಕವಾದದ್ದನ್ನು ಮಾಡುವ ದುರದೃಷ್ಟಕರ ಪ್ರವೃತ್ತಿಯನ್ನು ಮಾನವರು ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ. ಯುದ್ಧದ ಕಲೆಯನ್ನು ಕರಗತ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಮಾನವರು ಹತ್ತಿರ ಬಂದಿಲ್ಲ. ಭವಿಷ್ಯದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಹಿತಾಸಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿ ರಕ್ಷಿಸಲು ನಾವು ಆಶಿಸಬಹುದಾದ ಏಕೈಕ ಮಾರ್ಗವೆಂದರೆ ನಾಯಕತ್ವದ ಕೌಶಲ್ಯಗಳನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸುವ ಮೂಲಕ ಅದು ಗುಂಪುಗಳನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸಲು ಮತ್ತು ಅಧಿಕಾರದ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಅವರ ಸ್ವಹಿತಾಸಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಗೆಲ್ಲಲು ಅನುಮತಿಸುವ ಬದಲು ಅವರನ್ನು ಯಶಸ್ಸಿನತ್ತ ಕೊಂಡೊಯ್ಯಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ.