ಭಾರತೀಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನ ಮತ್ತು ತಪ್ಪು ತಿಳುವಳಿಕೆಯನ್ನು ತಪ್ಪಿಸುವ ಅಗತ್ಯತೆ

ಭಾರತೀಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಎಂದರೇನು? ಇದು ಕಳೆದ ಎರಡು ಸಾವಿರ ವರ್ಷಗಳು ಅಥವಾ ಅದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಮಾನವ ಜೀವನ ಮತ್ತು ಸಮಾಜದ ಎಲ್ಲಾ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಪರಿಣಾಮ ಬೀರಿದ ವಿಶಾಲವಾದ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ನಿರಂತರತೆ ಎಂದು ಹೇಳಬಹುದು. ಇದು ಕಳೆದ ಎರಡು ಸಾವಿರ ವರ್ಷಗಳು ಅಥವಾ ಅದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಜೀವನದ ಮತ್ತು ಸಮಾಜದ ಎಲ್ಲಾ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಪ್ರಭಾವಿಸಿದೆ ಎಂದು ಹೇಳಬಹುದು. ಭಾರತದ ಜನರು ದಕ್ಷಿಣ ಏಷ್ಯಾದ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಪ್ರದೇಶ ಮತ್ತು ಮಧ್ಯ ಏಷ್ಯಾದ ಪರಿಧಿಯಲ್ಲಿ ವ್ಯಾಪಕವಾಗಿ ಹರಡಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಧರ್ಮ, ಆಚರಣೆ ಮತ್ತು ಜೀವನಶೈಲಿಗೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದ ತಮ್ಮದೇ ಆದ ಭಾಷೆ, ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಮತ್ತು ಸಂಪ್ರದಾಯಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಸಮುದಾಯಗಳಿವೆ.

ಪ್ರಸ್ತುತ ಲೇಖಕರು ನೀಡುವ ಭಾರತೀಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನವು ಭಾರತದ ವೈವಿಧ್ಯಮಯ ಸಾಮಾಜಿಕ-ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಪರಂಪರೆಯ ಭಾಗಶಃ ವಿವರಣೆಯನ್ನು ನೀಡಲು ಉದ್ದೇಶಿಸಿದೆ. ಈ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಭಾರತದ ಜನಾಂಗೀಯತೆ ಮತ್ತು ನಾಗರೀಕತೆಯ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಡಾಕ್ಟರೇಟ್ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ ಸಂಶೋಧನಾ ಯೋಜನೆಯಾಗಿ ವಿನ್ಯಾಸಗೊಳಿಸಲಾಗಿದೆ. ಈ ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ ಮೂರು ವಿಷಯಗಳ ಮೇಲೆ ಗಮನ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಲಾಗಿದೆ, ಅದರಲ್ಲಿ ಒಂದು ಜಾತಿ, ಇನ್ನೊಂದು ಎರಡು ಭೂಮಿ ಮತ್ತು ಧರ್ಮ.

“ಜಾತಿ” ಎಂಬ ಪದದ ಅರ್ಥವೇನು? ಪ್ರಸ್ತುತ ಲೇಖಕರ ಪ್ರಕಾರ, ಪದದ ಅರ್ಥವು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ದಕ್ಷಿಣ ಏಷ್ಯಾದ ಜಾತಿಗಳೊಂದಿಗೆ ಸಂಬಂಧ ಹೊಂದಿದೆ. ಆದರೆ ಅರ್ಥವು ಜಾತಿಗಳಿಗೆ ಸೀಮಿತವಾಗಿಲ್ಲ. ವಾಸ್ತವವಾಗಿ, ಭಾರತದ ಎಲ್ಲಾ ಸಾಮಾಜಿಕ ವರ್ಗಗಳು ಮತ್ತು ಗುಂಪುಗಳು ಮೂಲತಃ ಸಾಮಾನ್ಯ ಗುಂಪು ಅಥವಾ ಗ್ರಾಮಸ್ಥರು, ಭೂಮಾಲೀಕರು, ಕುಶಲಕರ್ಮಿ ರೈತರು, ಬ್ರಾಹ್ಮಣರು ಮುಂತಾದ ಸಮುದಾಯದ ಸದಸ್ಯರಾಗಿ ವರ್ಗೀಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಾಗಲೂ ತಮ್ಮದೇ ಆದ ಜಾತಿ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದವು. ಆದ್ದರಿಂದ ಪ್ರಸ್ತುತ ಲೇಖಕರು ಈ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು “ಭಾರತೀಯ ಸಮಾಜದ ಭಾಷಾ ಶ್ರೇಣಿ” ಎಂದು ಉಲ್ಲೇಖಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರು ಅದನ್ನು ಈ ರೀತಿ ಸ್ಪಷ್ಟಪಡಿಸುತ್ತಾರೆ: “ಜಾತಿ ಒಂದು ಸಾಮಾಜಿಕ ವರ್ಗವಾಗಿ, ದೈಹಿಕ ಲಕ್ಷಣ ಅಥವಾ ಗುಣಲಕ್ಷಣವಲ್ಲ, ಭಾರತದ ಇತಿಹಾಸದಲ್ಲಿ ತುಲನಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಇತ್ತೀಚಿನ ವಿದ್ಯಮಾನವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಇದರ ಅಭ್ಯಾಸವನ್ನು ಹತ್ತೊಂಬತ್ತನೆಯ ಶತಮಾನದ ಅಂತ್ಯದ ಬೆಳವಣಿಗೆಗಳನ್ನು ಮಾತ್ರ ಗುರುತಿಸಬಹುದು.

ಪ್ರಸ್ತುತ ಲೇಖಕರು ಜಾತಿ ಮೂರು ಅಂಶಗಳಿಂದ ಹೊರಹೊಮ್ಮಿದೆ ಎಂದು ವಿವರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಮೊದಲನೆಯದು ಆರ್ಥಿಕವಾಗಿ ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕವಾಗಿ ಹಿಂದುಳಿದಿರುವ ಕೆಳಜಾತಿಗಳಿಂದ (“ಪರಿಶಿಷ್ಟ ಜಾತಿ”) ಮುಖ್ಯವಾಹಿನಿಯ ಸಾಮಾಜಿಕ ಗುಂಪಿನಲ್ಲಿ ಸಂಯೋಜಿಸಲು ಪ್ರತಿರೋಧವಾಗಿದೆ. ಎರಡನೆಯದು ಮೇಲ್ಜಾತಿಯ ವರ್ಗದ ಉದಯ, ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಹತ್ತೊಂಬತ್ತನೆಯ ಶತಮಾನದಲ್ಲಿ ಇಸ್ಲಾಂನ ಆಗಮನದ ನಂತರ.

ಮೂರನೆಯ ಅಂಶವೆಂದರೆ ಮುಸ್ಲಿಂ ಕೋಮುವಾದದ ಏರಿಕೆ ಮತ್ತು ಇದರ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಬ್ರಾಹ್ಮಣರು ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಪ್ರಬಲ ಸಮುದಾಯವಾಗಿ ಏರಿದರು. ಭಾರತೀಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಅರ್ಥ ವಿಶ್ಲೇಷಣೆಯಲ್ಲಿ ಜಾತಿಗಳ ಎಲ್ಲಾ ಮೂರು ಅಂಶಗಳು ಮುಖ್ಯವಾಗಿವೆ.

ಭಾರತೀಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯ ಅರ್ಥವನ್ನು ನಾವು ಈ ರೀತಿ ಏಕೆ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳಬೇಕು? ಆರಂಭಿಕರಿಗಾಗಿ, ಇಂದಿನ ಭಾರತೀಯ ರಾಜಕೀಯ ಸ್ಥಾಪನೆಯು, ಜಾತ್ಯತೀತತೆಗೆ ತನ್ನ ಬದ್ಧತೆಯನ್ನು ಘೋಷಿಸುತ್ತಿರುವಾಗ ಆಧುನಿಕ ಹಿಂದೂ ಪ್ರಜ್ಞೆಯ ಸಾಮಾಜಿಕ ಪ್ರಜ್ಞೆ ಮತ್ತು ಜನಸಾಮಾನ್ಯರ ಕೋಮು ಭಾವನೆಗಳ ನಡುವೆ ಸಮಾನಾಂತರವನ್ನು ನೋಡುತ್ತದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ಪ್ರಶ್ನೆ ಏನೆಂದರೆ, ಹಿಂದುಗಳು ಕೋಮು ಹಬ್ಬಗಳಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸುವ ಹಕ್ಕನ್ನು ಅಥವಾ ದೇವಸ್ಥಾನಗಳಂತಹ ತಮ್ಮದೇ ಸಂಸ್ಥೆಗಳನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸುವ ಹಕ್ಕನ್ನು ಏಕೆ ನಿರಾಕರಿಸಬೇಕು? ಹಿಂದೂ ಧಾರ್ಮಿಕ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ಹಿಂದೂ ಸಾಮೂಹಿಕ ಪರಿಕಲ್ಪನೆ ಮತ್ತು ಒಟ್ಟಾರೆಯಾಗಿ ಹಿಂದೂ ಸಮಾಜದ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯನ್ನು ಪ್ರಚಾರ ಮಾಡುವುದರಲ್ಲಿ ತಪ್ಪೇನು? ಇದು ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮವನ್ನು ಪಶ್ಚಿಮದ ಬಹುಸಂಖ್ಯಾತ ತತ್ತ್ವಕ್ಕೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನವಲ್ಲವೇ?

ಅಂತಹ ದೃಷ್ಟಿಕೋನವು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಆಧಾರರಹಿತ ಮತ್ತು ಬೇಜವಾಬ್ದಾರಿಯಾಗಿದೆ. ಇದು ಹಲವಾರು ಊಹೆಗಳು ಮತ್ತು ತಪ್ಪು ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಗಳೊಂದಿಗೆ ಕೂಡಿದೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಲೇಖಕರು ಬ್ರಾಹ್ಮಣರನ್ನು ತಮ್ಮದೇ ಆದ ಪ್ರತ್ಯೇಕ ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಸೇರಿಸುತ್ತಾರೆ, ಅವರು ಕಾರ್ಮಿಕ ವರ್ಗದ ಪ್ರಮುಖ ಘಟಕವನ್ನು ರೂಪಿಸುತ್ತಾರೆ ಎಂಬ ಅಂಶವನ್ನು ನಿರ್ಲಕ್ಷಿಸುತ್ತಾರೆ. ಭಾರತದ ಆರ್ಥಿಕ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳು ಆದರ್ಶದಿಂದ ದೂರವಿದೆ ಮತ್ತು ಮೇಲ್ಜಾತಿಗಳು ಮತ್ತು ಬಡ ವರ್ಗಗಳು ತಮ್ಮ ಹಕ್ಕುಗಳಿಗಾಗಿ ಹೋರಾಡಿದೆ.

ಈ ವಿಭಜನೆಯು ರಾತ್ರೋರಾತ್ರಿ ಉದ್ಭವಿಸಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಇದು ಶತಮಾನಗಳ ಅವಧಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಮಾಜಿಕ ಮತ್ತು ರಾಜಕೀಯ ಬೆಳವಣಿಗೆಗಳ ಉತ್ಪನ್ನವಾಗಿದೆ. ಮತ್ತೊಂದೆಡೆ, ಲೇಖಕರು ಭಾರತದ ಸಾಮಾಜಿಕ ಮತ್ತು ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಪರಂಪರೆಯನ್ನು ರೂಪಿಸುವಲ್ಲಿ ಧರ್ಮದ ಪಾತ್ರದ ಸರಳವಾದ ತಿಳುವಳಿಕೆಯನ್ನು ಬಯಸುತ್ತಾರೆ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ, ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ “ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸೇನೆ” ಯ ಬಗ್ಗೆ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಲಾಗಿದೆ, ಪ್ರಾಸಂಗಿಕವಾಗಿ ಹಿಂದೂ ಯೋಗಿಗಳಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚೇನೂ ಅಲ್ಲ. ಈ ಪದವು ದುರದೃಷ್ಟಕರವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಅದರ ಬಳಕೆಯು ಸಂಕೀರ್ಣ ವಾಸ್ತವದ ಸರಳ ವಿವರಣೆಯನ್ನು ನೀಡುವ ಪ್ರಯತ್ನವಾಗಿದೆ. ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಸೈನ್ಯವು ಭಾರತೀಯ ಸಂಪ್ರದಾಯ ಮತ್ತು ಪರಂಪರೆಯ ಒಂದು ಪ್ರಮುಖ ಅಂಶವಾಗಿದೆ, ಇದು ಭಾರತದ ಭೂತಕಾಲ ಮತ್ತು ವರ್ತಮಾನವನ್ನು ಗುರುತಿಸಿದ ಪ್ರಕ್ಷುಬ್ಧತೆ ಮತ್ತು ಅಪಾಯಗಳ ಹೊರತಾಗಿಯೂ ಸಹಿಸಿಕೊಂಡಿದೆ.

ವಾಸ್ತವವಾಗಿ, ಈ ಪದವು ತಪ್ಪುದಾರಿಗೆಳೆಯುವಂತಿದೆ ಮತ್ತು ಅದರ ಬಳಕೆಯನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಬೇಕು. ಈ ಪದವು ಹಿಂದೂ ನಾಗರೀಕತೆಯ ವಿಕಾಸದ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ರಚಿಸಲಾದ ಗಣ್ಯ ವರ್ಗವನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸುತ್ತದೆ ಆದರೆ ಇದನ್ನು ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾಗಿ ಭಾರತೀಯ ಪರಂಪರೆ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ ಏಕೆಂದರೆ ಅದು ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಹೊರಹೊಮ್ಮಲಿಲ್ಲ ಅಥವಾ ಅದು ಹಿಂದೂಗಳಿಂದ ಸೃಷ್ಟಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿಲ್ಲ ಅಥವಾ ಪ್ರಾಬಲ್ಯ ಹೊಂದಿಲ್ಲ. ಪರಸ್ಪರ ಪರಂಪರೆ ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ವಾಸ್ತವವಾಗಿ ಮುಸ್ಲಿಮರ ಪರಂಪರೆಯನ್ನು ಆಕ್ರಮಿಸಿಕೊಂಡರು ಮತ್ತು ನಂತರ ಹಿಂದುಗಳು ಅಖಂಡ ಭಾರತವನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನದಲ್ಲಿ ನಿರ್ಮಿಸಿದ ಹೆಚ್ಚಿನದನ್ನು ಹೀರಿಕೊಂಡರು ಮತ್ತು ಇನ್ನೊಂದು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲ.