ಇಲ್ಲಿ ಕೌಟುಂಬಿಕ ಹಿಂಸಾಚಾರದ ಬಗ್ಗೆ ಚರ್ಚಿಸಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಜನರನ್ನು ಪ್ರಬುದ್ಧರನ್ನಾಗಿಸಲು ಮತ್ತು ಮಹಿಳೆಯರ ಮೇಲಿನ ದೌರ್ಜನ್ಯವನ್ನು ತಡೆಯಲು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಶಿಕ್ಷಣ ನೀಡಬೇಕು. ವಿಶ್ವಸಂಸ್ಥೆಯ ಪ್ರಕಾರ, ಈ ಹಿಂಸಾಚಾರವು “ಕೊಲೆಗಿಂತ ಕಡಿಮೆ ಅಪರಾಧವಲ್ಲ” ಮತ್ತು ಅದರ ಪರಿಣಾಮಗಳು ಕುಟುಂಬಗಳು, ಸಂಬಂಧಗಳು ಮತ್ತು ಒಟ್ಟಾರೆಯಾಗಿ ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ವಿನಾಶಕಾರಿಯಾಗಬಹುದು. ದೌರ್ಜನ್ಯಕ್ಕೊಳಗಾದ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಹೆಂಡತಿಯೂ ಬಲಿಪಶು ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಿಲ್ಲ; ಆದರೆ, ಅಂಕಿಅಂಶಗಳ ಪ್ರಕಾರ ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಹಿಳೆಯರು ಈ ರೀತಿಯ ಕೌಟುಂಬಿಕ ಹಿಂಸೆಯಿಂದ ಬಲಿಯಾಗುತ್ತಾರೆ. ಈ ಬಗ್ಗೆ ಜಾಗೃತಿ ಮೂಡಿಸಿ ನಮ್ಮ ಸಮುದಾಯಗಳಲ್ಲಿ ಆಗದಂತೆ ತಡೆಯಬೇಕಿದೆ. ಮಹಿಳೆಯರು ಮತ್ತು ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳ ಮೇಲಿನ ದೌರ್ಜನ್ಯವನ್ನು ತಡೆಯಲು ನಾವು ಒಗ್ಗೂಡಬೇಕಾಗಿದೆ.
ಕೌಟುಂಬಿಕ ಹಿಂಸಾಚಾರದ ಮೂಲಕ ಒಟ್ಟಾರೆಯಾಗಿ ಸಮಾಜದ ಮೇಲೆ ಉಂಟಾಗುವ ಪರಿಣಾಮಗಳು ಅತ್ಯಂತ ಅಸಂಸ್ಕೃತವಾಗಿದೆ. ಹಿಪ್ ಹಾಪ್ ಪೀಳಿಗೆಯು ವಾದದ ಪದ್ಯಗಳನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಿದ ನಂತರ, ಅವರು ದುರ್ಬಲ ಮತ್ತು ಮುಗ್ಧರನ್ನು ಗುರಿಯಾಗಿಸುವ ಹೊಸ ಹಿಂಸಾಚಾರವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಈ ರೀತಿಯ ಕೌಟುಂಬಿಕ ಹಿಂಸೆಯನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ವಾದದ ಸಾಧನವಾಗಿ ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ವಾದದ ಪದ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ಸಾಹಿತ್ಯವನ್ನು ಕಡಿಮೆ ನಿಂದನೀಯ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಬಳಸಿದರೆ, ಹಿಂಸಾಚಾರ ಹೆಚ್ಚಾಗುವ ಬದಲು ಕಡಿಮೆಯಾಗಬಹುದು ಎಂದು ವಾದಿಸಲಾಗಿದೆ.
ಇದು ತುಂಬಾ ಒಳ್ಳೆಯ ವಾದವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಅನೇಕರು ಇದನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಒಪ್ಪುತ್ತಾರೆ. ವಾದದ ಚರ್ಚೆಗಳು ಸಮಾಜದ ಮೇಲೆ ನಕಾರಾತ್ಮಕ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುತ್ತವೆ ಎಂದು ನಾವು ಭಾವಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ವಾಸ್ತವವಾಗಿ, ಪ್ರೌಢಶಾಲೆಗಳು ಮತ್ತು ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯಗಳಿಂದ ವಾದದ ಪ್ರಬಂಧವನ್ನು ನಿಷೇಧಿಸುವ ಮೂಲಕ, ಸಮಾಜವು ತಪ್ಪಾದ ಉತ್ತಮ ಸ್ಥಳವಾಗಲು ನಾವು ಸಹಾಯ ಮಾಡಬಹುದು ಎಂದು ನಾವು ಭಾವಿಸುತ್ತೇವೆ. ಆಲೋಚನೆಗಳು ಮತ್ತು ವೀಕ್ಷಣೆಗಳನ್ನು ನಿಷೇಧಿಸುವ ಬದಲು ನಾವು ಸಂವಹನ ಮತ್ತು ಮುಕ್ತ ಮನಸ್ಸನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸಬೇಕು.
ಕೌಟುಂಬಿಕ ದೌರ್ಜನ್ಯದಿಂದ ಮಹಿಳೆಯರ ಮೇಲೆ ನಕಾರಾತ್ಮಕ ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಕೆಲವರು ಒಪ್ಪದೇ ಇರಬಹುದು. ಮೊದಲಿಗೆ, ಕೌಟುಂಬಿಕ ಹಿಂಸೆ ಎಂಬ ಪದವನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ದೈಹಿಕ ಹಿಂಸೆ ಅಥವಾ ನಿಂದನೆಯನ್ನು ವಿವರಿಸಲು ಬಳಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇದು ಮಾನಸಿಕ ಅಥವಾ ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಮಹಿಳೆಯರು ಪ್ರತಿದಿನವೂ ಮಾನಸಿಕ ಮತ್ತು ಭಾವನಾತ್ಮಕ ಒತ್ತಡಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗುತ್ತಾರೆ, ಇದು ಖಿನ್ನತೆ ಮತ್ತು ಕೋಪದಂತಹ ವಿಷಯಗಳಿಗೆ ಕಾರಣವಾಗಬಹುದು ಅದು ಹಿಂಸೆಗೆ ಕಾರಣವಾಗಬಹುದು.
ಆಲೋಚನೆಯನ್ನು ನಿಷೇಧಿಸುವ ಬದಲು, ಸಂವಹನ ಮತ್ತು ತಿಳುವಳಿಕೆಯನ್ನು ಏಕೆ ಉತ್ತೇಜಿಸಬಾರದು? ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಏನು ಮಾಡಬಾರದು ಎಂದು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಹೇಳುವುದು ಸರ್ಕಾರದ ಗುರಿಯಾಗಬಾರದು. ನಾವು ಕುಟುಂಬದ ಸದಸ್ಯರ ನಡುವೆ ಸಂವಹನವನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸಬೇಕು ಮತ್ತು ಕುಟುಂಬ ಮತ್ತು ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಮುಕ್ತ ಸಂವಹನವನ್ನು ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸಬೇಕು. ಚರ್ಚೆಗಳನ್ನು ತಪ್ಪಿಸುವ ಮೂಲಕ, ನಾವು ಕುಟುಂಬದವರಿಗೆ ಏನು ಬೇಕಾದರೂ ಹೇಳಬಹುದು ಮತ್ತು ಅದು ಸ್ವೀಕಾರಾರ್ಹವಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ಆದರೆ ಕುಟುಂಬದೊಳಗೆ ಸಂವಹನವನ್ನು ಉತ್ತೇಜಿಸುವ ಮೂಲಕ, ಬಲಿಪಶು ಮತ್ತು ಕೌಟುಂಬಿಕ ಹಿಂಸಾಚಾರದ ಅಪರಾಧಿ ಒಬ್ಬರನ್ನೊಬ್ಬರು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಮತ್ತು ಸರಿಯಾಗಿ ಸಂವಹನ ಮಾಡುವುದು ಹೇಗೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಕಲಿಯುತ್ತಾರೆ.
ಅಲ್ಲದೆ, ಕೌಟುಂಬಿಕ ಹಿಂಸೆಯ ಒಂದು ಬದಿಯ ಚಿತ್ರವೂ ಇರಬಹುದು. ಕಥೆಯ ಒಂದು ಕಡೆ ಮಾತ್ರ ಗಮನಹರಿಸುವಂತೆ ತೋರುತ್ತದೆ. ಮತ್ತು ದೈಹಿಕ ದುರುಪಯೋಗದ ನಿದರ್ಶನಗಳಿದ್ದರೂ, ಪ್ರತಿದಿನ ನಡೆಯುವ ಮೌಖಿಕ ನಿಂದನೆ ಮತ್ತು ಇತರ ರೀತಿಯ ಮಾನಸಿಕ ಮತ್ತು ಭಾವನಾತ್ಮಕ ನಿಂದನೆಯ ಸಾವಿರಾರು ಪ್ರಕರಣಗಳನ್ನು ನಮೂದಿಸಲು ವಿಫಲವಾಗಿದೆ. ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಇನ್ನೊಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ವಿರುದ್ಧ ಒಂದು ಹಿಂಸಾಚಾರವನ್ನು ನಡೆಸಿದರೆ, ಆ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ಸ್ವಯಂಚಾಲಿತವಾಗಿ ದುರುಪಯೋಗ ಮಾಡುವವನಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಮತ್ತು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಕೌಟುಂಬಿಕ ಹಿಂಸೆಗೆ ಇದು ನಿಜ.
ಕೌಟುಂಬಿಕ ಹಿಂಸಾಚಾರದ ಸಮಸ್ಯೆಯ ಇನ್ನೊಂದು ಅಂಶವೆಂದರೆ ಮಕ್ಕಳ ಮೇಲೆ ಅದರ ಗಮನ. ತಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ದೈಹಿಕವಾಗಿ ಮತ್ತು ಭಾವನಾತ್ಮಕವಾಗಿ ನಿಂದಿಸುವ ಅನೇಕ ಪೋಷಕರು ಇದ್ದಾರೆ. ಮತ್ತು ಕೌಟುಂಬಿಕ ಹಿಂಸಾಚಾರವು ತಮ್ಮ ಮಗುವಿನೊಂದಿಗೆ ವ್ಯವಹರಿಸುವಾಗ ನಿಂದನೀಯ ಪೋಷಕರು ಏನು ನೋಡುತ್ತಾರೆ ಎಂಬುದರ ಮೇಲೆ ಮಾತ್ರ ಗಮನಹರಿಸುತ್ತದೆ. ಇದು ನಮ್ಮ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಸಮಸ್ಯೆಯಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಮಕ್ಕಳ ಮೇಲೆ ಹಿಂಸೆಯ ಪ್ರಭಾವವೂ ದೊಡ್ಡದಾಗಿದೆ.
ಸಮಸ್ಯಾತ್ಮಕ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯು ನಮ್ಮ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಇನ್ನೂ ಹಾಗೇ ಉಳಿದಿದೆ, ಅದು ನಮ್ಮ ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ. ಪ್ರಾಯಶಃ, ನಾವು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಕಲಿಸುವ ಧನಾತ್ಮಕ ಅಂಶಗಳ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸಿದರೆ, ಸ್ವಾಭಿಮಾನವನ್ನು ಮತ್ತು ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಅವರಿಗೆ ಸರಿಯಾದ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಹೇಗೆ ನೀಡಬೇಕೆಂದು ಕಲಿಸಿದರೆ, ಇಂದು ನಾವು ಹೊಂದಿರುವಷ್ಟು ಕೌಟುಂಬಿಕ ಹಿಂಸೆ ಇರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.