ಭರತನಾಟ್ಯವು ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಭಾರತೀಯ ನೃತ್ಯದ ಒಂದು ಪ್ರಮುಖ ಶಾಖೆಯಾಗಿದ್ದು, ಇದು ಶತಮಾನಗಳ ಹಿಂದೆ ತಮಿಳುನಾಡು ಮತ್ತು ಕೇರಳದಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡಿತು. ಇದು ಪ್ರಾಚೀನ ಕಾಲದಿಂದಲೂ ದಕ್ಷಿಣ ಭಾರತದ ನ್ಯಾಯಾಲಯಗಳು ಮತ್ತು ದೇವಾಲಯಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರವರ್ಧಮಾನಕ್ಕೆ ಬಂದಿದೆ. ಇಂದು ಭಾರತದ ವಿವಿಧ ನಗರಗಳಲ್ಲಿ ತರಬೇತಿ ಪಡೆದ ನೃತ್ಯಗಾರರು, ಸಂಗೀತಗಾರರು ಮತ್ತು ಗಾಯಕರು ಭರತನಾಟ್ಯದ ಹಲವಾರು ಆವೃತ್ತಿಗಳನ್ನು ಪ್ರದರ್ಶಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಅವುಗಳಲ್ಲಿ ಕೆಲವು ನಗರ ಕೇಂದ್ರಗಳಾದ ಕೋಲ್ಕತ್ತ, ಚೆನ್ನೈ, ಮುಂಬೈ, ದೆಹಲಿ, ಹೈದರಾಬಾದ್, ಬೆಂಗಳೂರು ಮತ್ತು ಭಾರತದ ಇತರ ನಗರಗಳಲ್ಲಿ ಜನಪ್ರಿಯತೆಯನ್ನು ಗಳಿಸಿವೆ.
ಭರತನಾಟ್ಯ ನರ್ತಕರು ನಯವಾದ, ಹರಿಯುವ ದೇಹದ ಚಲನೆಗಳನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡು ಮಾನವ ಸನ್ನೆಗಳು ಮತ್ತು ದೇಹದ ಚಲನೆಗಳನ್ನು ಪುನರಾವರ್ತಿಸುವ ಅದ್ಭುತ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ. ಈ ಸನ್ನೆಗಳನ್ನು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ನೃತ್ಯ ಮಹಡಿಯಲ್ಲಿ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಸಂಗೀತಗಾರರು ಮತ್ತು ನರ್ತಕರಿಂದ ಸಂಗೀತ ಮತ್ತು ಚಪ್ಪಾಳೆ ಪ್ರೇಕ್ಷಕರನ್ನು ಮಂತ್ರಮುಗ್ಧರನ್ನಾಗಿಸುತ್ತದೆ. ಕಾಲ್ಚಳಕ, ಶ್ವಾಸಕೋಶ, ತಿರುವುಗಳು, ಇವೆಲ್ಲವೂ ಭರತ ನಾಟ್ಯದ ದಿನಚರಿಯ ಭಾಗವಾಗಿದೆ. ಒಬ್ಬ ನುರಿತ ನರ್ತಕಿ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ನೆಲದಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಚಲನೆ ಅಥವಾ ಭಂಗಿಯನ್ನು ಪುನರಾವರ್ತಿಸಬಹುದು. ಭರತನಾಟ್ಯದ ಎರಡು ರೂಪಗಳಿವೆ: ಒಂದು ಸಾಧು (ಧಾರ್ಮಿಕ) ಆವೃತ್ತಿ ಮತ್ತು ಇನ್ನೊಂದು ಸಂಬಳ (ಸಹಾನುಭೂತಿ) ಆವೃತ್ತಿ.
ಅನೇಕ ಆಧುನಿಕ ಭಾರತದ ಭರತನಾಟ್ಯ ನೃತ್ಯಗಾರರು ಇತರ ಶಾಸ್ತ್ರೀಯ ಭಾರತೀಯ ನೃತ್ಯ ಪ್ರಕಾರಗಳಿಂದ ಪ್ರಭಾವಿತರಾಗಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ನೃತ್ಯ ನಿರ್ದೇಶಕರು ಈ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಭಾರತೀಯ ನಡೆಗಳನ್ನು ತಮ್ಮದೇ ನೃತ್ಯ ಪ್ರದರ್ಶನಗಳಲ್ಲಿ ಸೇರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಅನೇಕ ಜನಪ್ರಿಯ ಭರತ ನಾಟ್ಯ ಶೈಲಿಗಳಿವೆ. ಈ ಎಲ್ಲಾ ನೃತ್ಯಗಳು ತಮ್ಮದೇ ಆದ ವಿಶಿಷ್ಟ ನೃತ್ಯ ಶೈಲಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿವೆ ಮತ್ತು ಸಮರ್ಪಿತ ಪ್ರದರ್ಶನಗಳಲ್ಲಿ ಸಮರ್ಪಣೆ ಮತ್ತು ಭಾವನೆಯಿಂದ ಪ್ರದರ್ಶಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಭವಿಷ್ಯದಲ್ಲಿ ಈ ಕಲಾ ಪ್ರಕಾರವನ್ನು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡಲು ಬಯಸುವ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ಈ ನೃತ್ಯ ಪ್ರದರ್ಶನಗಳನ್ನು ನೋಡುವುದು ಸ್ಫೂರ್ತಿದಾಯಕ ಅನುಭವವಾಗಬಹುದು.