ஹோஜகிரி அல்லது சிக்கிம் ஒரு பிரபலமான நாட்டுப்புற நடனமாகும், இது பொதுவாக இந்தியாவில் திரிபுரா மாநிலத்தில், ரியாங் குடும்பத்தைச் சேர்ந்த சிக்கிமிகளால் நிகழ்த்தப்படுகிறது. இது பொதுவாக சிறிய குழந்தைகள் மற்றும் பெண்களால் நிகழ்த்தப்படுகிறது, பொதுவாக போலோ அணியில் நான்கு முதல் ஆறு உறுப்பினர்கள், கோஷமிடுதல், நடனம் ஆடுதல், தலையில் ஒரு குச்சியை சமநிலைப்படுத்துதல் மற்றும் நெற்றியில் ஒரு பாட்டில் போன்ற பிற முட்டுக்களைப் பயன்படுத்தி மறுபுறம் ஒட்டவும். நடனத்துடன் வரும் இசை களிமண்ணால் மூடப்பட்ட வெற்றுப் பூசணிக்காயைப் பயன்படுத்தி உருவாக்கப்பட்டது. கட்டைவிரல் மற்றும் விரல்களுக்கு இடையில் இவை பிடிக்கப்பட்டு பின்னர் கருவி குச்சிகள் அல்லது கற்களால் இசைக்கப்படுகிறது.
பாரம்பரியமாக குடும்பத்தின் தந்தையால் இசைக்கப்படும் சங்கீதம், இது அரச சூர்யவன்ஷிகளை மகிழ்விக்கக்கூடிய வழிகளில் ஒன்றாகும், இப்போது அது ஹோஜகிரி நடனத்தால் மாற்றப்பட்டுள்ளது. ஆனால் அதே ஆவியும் ஆற்றலும் உமிழ்ந்து அதை தொடுதலுடன் ஒத்ததாக ஆக்குகிறது. முக்கிய வேறுபாடு என்னவென்றால், இந்த வகை ஹோஜகிரி சங்கீதத்தில் பயன்படுத்தப்படும் பாரம்பரிய டிரம்ஸ் அல்லது இசைக்கருவிகள் எதுவும் இல்லாமல் பாடப்பட்டு நடனமாடப்பட்டது.
போரில் தங்கள் மகனின் வெற்றியைக் கொண்டாட முதல் ஹோஜகிரி நடனம் சுமார் 400 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு அரசர்களால் நடத்தப்பட்டது என்று நம்பப்படுகிறது. இது ஜார்ல் அல்லது சஞ்சரினாவின் நீதிமன்றத்தில் நிகழ்த்தப்பட்டது, அவர் இப்பகுதியில் திருமணங்களை நடத்திய தலைவராக இருந்தார்.
இது ஆரம்பத்தில் ஒரு வெற்று நீதிமன்றத்தில் நிகழ்த்தப்பட்டது, ஆனால் படிப்படியாக, வீரர்களின் எண்ணிக்கை அதிகரித்தது மற்றும் அது அரண்மனையின் பிரதான மண்டபத்தில் நிகழ்த்தப்பட்டது. திருமண விழாவிற்கு முன் நடனக் கலைஞர் ‘ரங்கோலி’ என்ற புதிய பாடலைத் தொடங்கியபோது இந்த வடிவத்தில் இது முதன்முறையாக நிகழ்த்தப்பட்டது என்று நம்பப்படுகிறது. அரண்மனையின் பிரதான மண்டபத்தில் ஹோஜகிரி நடனத்தை நிகழ்த்தும் பாரம்பரியத்தின் தொடக்கத்தை இது குறிக்க வேண்டும்.