சத்திரியா, சத்ரிய நிருத்யா அல்லது சத்திரிய சாக்கியா என்றும் அழைக்கப்படுகிறது, இது ஒரு பழங்கால இந்திய பாரம்பரிய நடனம். இது ஒரு வியத்தகு நடன நாடகக் கலை வடிவமாகும், இது அசாமின் கிருஷ்ணாவை மையமாகக் கொண்ட வைணவ மடாலய சமூகங்களில் பழமையான வேர்களைக் கொண்டது மற்றும் 15 ஆம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியில் பக்தி இயக்க அறிஞரும் முனிவருமான மஹாபுருஷ் ஸ்ரீமந்த சங்கரபாடியைக் கண்டறிந்தது. இந்த நடனம் வையாக்கள் மற்றும் ராஜபுத்திரர்களின் நடனத்திலிருந்து வேர்களை எடுத்தது ஆனால் ஆன்மீக திருப்பத்தை சேர்க்கிறது. இது இந்திய மக்களிடையே மிகவும் பிரபலமான நடன வடிவம் மற்றும் அவர்களின் கலாச்சார பாரம்பரியத்தின் ஒரு பகுதியாகும். சத்திரிய நடன வடிவங்களில் பெரும்பாலானவை இந்தியாவின் பாரம்பரிய நாடக வடிவங்களான கதகளி, மராத்தி, மற்றும் பல ராகங்களின் இசை ஆகியவற்றிலிருந்து உருவாகின்றன.
சத்திரிய நடனங்கள் மிகவும் செம்மைப்படுத்தப்பட்ட இந்திய செம்மொழி நடனம் மற்றும் உதடுகளை உடைக்கும் (அமைதியான உதடு அசைவுகள்) நடனத்தின் தனித்துவமான கலவையாகும். திறமையான கை அசைவுகள் மற்றும் வெளிப்படையான முகபாவங்கள் இந்த நடனக் கலைஞர்களின் கடுமையான பயிற்சி மற்றும் பல வருட படிப்பின் விளைவாகும். சத்திரியா இந்திய பாரம்பரிய நடனங்களின் பழமையான வடிவங்களில் ஒன்றாகும், இது 16 ஆம் நூற்றாண்டு முதல் உள்ளது. சத்ரியாவின் புகழுக்குக் காரணம், அதன் உண்மையான நிறங்களில் வாழ்க்கையை பிரதிபலிக்கும் திறன் ஆகும். இதுதான் நடனங்களை மிகவும் சக்திவாய்ந்ததாக ஆக்குகிறது: நடனக் கலைஞர்கள் துக்கம், வலி, அன்பு, ஆசை மற்றும் விரக்தி உணர்வுகளை சித்தரிக்கிறார்கள், அதே நேரத்தில் அழகு, கருணை மற்றும் மர்மத்தை வெளிப்படுத்துகிறார்கள். ஏக்கம், காதல், துக்கம் மற்றும் வலி உணர்வுகளை வெளிப்படுத்தும் திறன் வரும் போது இந்த நடனங்கள் இந்திய கலைக்கு ஒரு சிறந்த எடுத்துக்காட்டு என்று அறியப்படுகிறது.
சத்ரிய நடன பாணி அசாமில் இருக்கும் மிக முக்கியமான நடன பாணிகளில் ஒன்றாக கருதப்படுகிறது. இது “ரக்ஷாபந்தன்” என்று அழைக்கப்படும் ஒரு தனித்துவமான நடன பாணியையும் கொண்டுள்ளது. இந்த நடன பாணி அசோகரின் ஆட்சியின் போது தோன்றியதாகக் கூறப்படுகிறது, மேலும் இது பல்வேறு இனக்குழுக்களுக்கும் வெவ்வேறு வாழ்க்கை முறைகளுக்கும் ஏற்றவாறு காலப்போக்கில் உருவாக்கப்பட்டது. கிளாசிக்கல் இந்திய நடனத்தின் ஒரு வடிவமாக, இது அதிக அளவு திறமை, நேர்த்தி மற்றும் அசல் தன்மையைக் காட்டுகிறது. பரத நாட்டியம், மகாபலேஸ்வர், மணிபுரி கதக், கர்கார் மற்றும் ஜன்னதை போன்ற பல்வேறு கலை வடிவங்களின் ஒருங்கிணைப்பாக இது விவரிக்கப்படலாம்.