హోజగిరి లేదా సిక్కిం ఒక ప్రసిద్ధ జానపద నృత్యం, సాధారణంగా భారతదేశంలోని త్రిపుర రాష్ట్రంలో, రియాంగ్ కుటుంబానికి చెందిన సిక్కిమీలు ప్రదర్శిస్తారు. ఇది సాధారణంగా చిన్న పిల్లలు మరియు మహిళలు చేస్తారు, సాధారణంగా పోలో బృందంలో నలుగురు నుండి ఆరుగురు సభ్యులు, జపం చేయడం, నృత్యం చేయడం, వారి తలపై కర్రను బ్యాలెన్స్ చేయడం మరియు నుదిటిపై బాటిల్ వంటి ఇతర ఆధారాలను ఉపయోగించి, ఆపై మరొక వైపు కర్ర చేస్తారు. డ్యాన్స్‌తో పాటు వచ్చే సంగీతం మట్టితో కప్పబడిన బోలుగా ఉన్న పొట్లకాయలను ఉపయోగించి తయారు చేయబడింది. వీటిని బొటనవేలు మరియు వేళ్ల మధ్య ఉంచి, ఆ తర్వాత కర్రలు లేదా రాళ్లతో వాయిద్యం వాయిస్తారు.
సాంప్రదాయకంగా కుటుంబ పితామహుడు ఆడే సంగీతం, ఇది సూర్యవంశీయులను అలరించగల మార్గాలలో ఒకటి, ఇప్పుడు హోజగిరి నృత్యంతో భర్తీ చేయబడింది. కానీ అదే స్ఫూర్తి మరియు శక్తి అది టాంజెంట్‌తో సమానంగా ఉండేలా వెదజల్లుతున్నాయి. ప్రధాన వ్యత్యాసం ఏమిటంటే, ఈ రకమైన హోజగిరిని సంగీతంలో ఉపయోగించే సాంప్రదాయ డ్రమ్స్ లేదా సంగీత వాయిద్యాలు లేకుండా పాడారు మరియు నృత్యం చేశారు.
యుద్ధంలో తమ కుమారుడి విజయాన్ని పురస్కరించుకుని సుమారు 400 సంవత్సరాల క్రితం రాజభటులు మొదటి హోజగిరి నృత్యం చేశారని నమ్ముతారు. ఇది జార్ల్ లేదా సంచారినా యొక్క ఆస్థానంలో ప్రదర్శించబడింది, ఈ ప్రాంతంలో వివాహాలను నిర్వహించే చీఫ్.
ఇది మొదట ఖాళీ కోర్టులో ప్రదర్శించబడింది, కానీ క్రమంగా, ఆటగాళ్ల సంఖ్య పెరిగింది మరియు ఇది ప్యాలెస్ ప్రధాన హాల్‌లో ప్రదర్శించబడింది. వివాహ వేడుకకు ముందు నృత్యకారుడు ‘రంగోలి’ అనే కొత్త పాటను ప్రారంభించినప్పుడు ఈ ఫార్మాట్‌లో ఇది మొదటిసారి ప్రదర్శించబడిందని నమ్ముతారు. రాజభవనంలోని ప్రధాన మందిరంలో హోజగిరి నృత్యం చేసే సంప్రదాయానికి ఇది నాంది పలికింది.