రౌత్ నాచా లేదా రౌత నాచన్ అనేది సాంప్రదాయకంగా యాదవులు చేసే మతపరమైన నృత్యం. భారతదేశంలోని ఉత్తరాఖండ్ రాష్ట్రంలోని సిమ్లా ప్రజలకు ఇది ఒక దేవాలయం ముందు చేసే ముఖ్యమైన ఆచారం. ఇది “రక్షాబంధన్” సమయంలో నిర్వహించబడుతుంది.
శ్రవణ్ అని పిలువబడే భారతీయ నెల చివరి రోజులలో ఈ ఆచార నృత్యం చేయబడుతుంది. వివాహ శుభ సందర్భాలలో దీనిని నందిముఖ మరియు “పంచ ఘృతం” అని కూడా అంటారు. నవరాత్రి సమయంలో చేసే ఐదు శాస్త్రీయ నృత్యాలలో ఇది ఒకటి. రౌత్ నాచా అనే పేరు హిందీలో రౌత్ అనే పదం నుండి వచ్చింది.
రౌత్ నాచా అంటే “కాపరి పాట ఉన్నవాడు”. ఈ పదం 15 వ శతాబ్దం నుండి ఉంది. మొదట్లో ఇది లక్కర్ మరియు రాస్త్రీమ్ ఉద్యమాలతో సంబంధాలు కలిగి ఉన్న ఒక గిరిజన నృత్య రూపం. సమాజంలో రౌత్ నాచా అనే కొత్త శైలి ఉద్భవించింది, ఇది ప్రధానంగా గోసంరక్షక సంఘాల నేపథ్యంతో వ్యవహరిస్తుంది.
రౌత్ నాచా పురాణం మరియు రౌత్ నాచన్ పురాణం అని పిలువబడే ఈ నృత్యం యొక్క రెండు రూపాలు ఒకే ఆచారంతో ప్రదర్శించబడతాయి, తేడా నేపథ్య సంగీతం మరియు కొరియోగ్రఫీలో ఉంటుంది. రెండు నృత్యాలలో, నృత్యకారుడు ఆలయంలో స్వామికి నైవేద్యంగా నృత్యం చేస్తారు మరియు సంగీతం మరియు ప్రధానంగా శమాలు మరియు నృత్యకారులతో కూడిన పాటలతో నృత్యం చేస్తారు. సమాజంలోని కొంతమంది పాత తరం వారు ఈ నృత్య రూపాన్ని “కీర్తన” అని పిలుస్తారు. రౌత్ నాచా మరియు రౌత్ నాచన్ యొక్క రెండు ప్రదర్శనల మధ్య పెద్దలు సంఘ సభ్యుడిని ఆహ్వానిస్తారు మరియు శ్రీకృష్ణుడి ఆశీర్వాదంగా, పాల్గొనే వారందరికీ పాలు ప్రసాదంగా అందించండి