ಇತ್ತೀಚಿನ ಸಮೀಕ್ಷೆಯ ಪ್ರಕಾರ, ನರಕವನ್ನು ನಂಬುವವರು ನಂಬದವರಿಗಿಂತ ಕಡಿಮೆ ಸಂತೋಷವಾಗಿರುತ್ತಾರೆ. ಇದು ಬಹುಶಃ ತುಂಬಾ ಆಶ್ಚರ್ಯಕರವಲ್ಲ. ನರಕವನ್ನು ನಂಬುವ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನವರು ನಮ್ಮ ಜೀವನವು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಭಯಾನಕವಾಗಿದ್ದರೆ ಬಹುಶಃ ಹೆಚ್ಚು ಸಂತೋಷವಾಗುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಎರಡನ್ನೂ ನಿಜವಾಗಿ ನಂಬಿದವರು ತಮ್ಮ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಸಂತೋಷವಾಗಿರುತ್ತಾರೆ, ತಮ್ಮ ಕೆಲಸದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಅರ್ಥವನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಗಾಗಿ ಶ್ರಮಿಸುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಸಮೀಕ್ಷೆಯು ತೋರಿಸಿದೆ.
ಎರಡರಲ್ಲೂ ಯೋಚಿಸುವವರು ಅಗತ್ಯವಾಗಿ ಅಲ್ಪಸಂಖ್ಯಾತರಾಗಿರುವುದು ಸಮಸ್ಯೆಯಾಗಿದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ, ಭವಿಷ್ಯವು ಸ್ವರ್ಗ ಅಥವಾ ನರಕವನ್ನು ಮಾತ್ರವಲ್ಲ, ಎರಡರ ಸಂಯೋಜನೆಯನ್ನೂ ಸಹ ಹೊಂದಿರಬಹುದು. ಬಹುಪಾಲು ಮಾನವೀಯತೆಯು ಎರಡರ ಸಂಯೋಜನೆಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ಎಂಬ ನಂಬಿಕೆಯಾಗಿದೆ. ಇದು ನಿಖರವಾಗಿ ಸಮಸ್ಯೆಯಾಗಿದೆ
ಬೈಬಲ್ನಲ್ಲಿ ದೇವರನ್ನು ಮಿತಿಗೊಳಿಸಲು ಬಯಸುವವರು ಬೈಬಲ್ನ ಧರ್ಮಗ್ರಂಥಗಳ ಮಿತಿಯೊಳಗೆ ನರಕದ ಅಸ್ತಿತ್ವವನ್ನು ಅರ್ಥೈಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಕೆಲವರು, ವೈಯಕ್ತಿಕವಾಗಿ, ಜೆನೆಸಿಸ್ ಖಾತೆ ಮತ್ತು ಯೇಸುವಿನ ಶಿಲುಬೆಗೇರಿಸುವಿಕೆಯ ಹೊರಗೆ ನರಕವು ಸ್ವತಃ ಅಸ್ತಿತ್ವದಲ್ಲಿದೆ ಎಂದು ನಂಬುವುದಿಲ್ಲ. ಸಮಾಧಿಯಿಂದ ಸಾಯುವ ಮತ್ತು ಏಳುತ್ತಿರುವಾಗಲೂ ಸಹ, ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯಲ್ಲೂ ದೇವರನ್ನು ಹೋಲುವ ಜೀಸಸ್ ಎಂದು ಕರೆಯಲ್ಪಡುವ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವವಿದೆ ಎಂಬುದರಲ್ಲಿ ಯಾವುದೇ ಸಂದೇಹವಿಲ್ಲ ಎಂದು ಹಲವರು ಭಾವಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ಬೈಬಲ್ನ ಗ್ರಂಥಗಳಲ್ಲಿ ಸ್ವರ್ಗ ಮತ್ತು ನರಕದ ವಿಶಿಷ್ಟ ಸಿದ್ಧಾಂತವಿದೆ ಎಂದು ಹಲವರು ನಂಬುವುದಿಲ್ಲ. ಆದ್ದರಿಂದ, ಬೈಬಲ್ನಲ್ಲಿ ದೇವರನ್ನು ಮಿತಿಗೊಳಿಸುವ ಯಾರಾದರೂ ಭವಿಷ್ಯದಲ್ಲಿ ದೇವರನ್ನು ಮಿತಿಗೊಳಿಸಬೇಕು. ಮತ್ತು ಭವಿಷ್ಯದಲ್ಲಿ ದೇವರನ್ನು ಮಿತಿಗೊಳಿಸುವ ಯಾರಾದರೂ ಭವಿಷ್ಯದಲ್ಲಿ ಏನಾಗಬಹುದು ಎಂಬುದರ ಮಿತಿಯಾಗಿದೆ. ಇದೇ ವೇಳೆ, ನಾವು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಮನುಕುಲದ ಭವಿಷ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿಲ್ಲ, ಆದರೆ ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ ಧರ್ಮದ ಭವಿಷ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತ್ರ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದೇವೆ.
ಬೈಬಲ್ನ ಗ್ರಂಥಗಳಲ್ಲಿ ನರಕದ ಅಸ್ತಿತ್ವಕ್ಕೆ ಅನೇಕ ಸಂಭಾವ್ಯ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಗಳಿವೆ. ಕೆಲವು ಜನರು ನರಕವನ್ನು ಶಿಶುಗಳಿಗೆ ಯಾತನೆಯ ಸ್ಥಳವೆಂದು ಭಾವಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಯೇಸುಕ್ರಿಸ್ತನನ್ನು ತಮ್ಮ ರಕ್ಷಕನಾಗಿ ಸ್ವೀಕರಿಸದವರಿಗೆ. ಮತ್ತೊಂದೆಡೆ, ದೆವ್ವವನ್ನು ಆರಾಧಿಸುವವರಿಗೆ ಮತ್ತು ಯೇಸುವನ್ನು ತಮ್ಮ ಲಾರ್ಡ್ ಮತ್ತು ಸಂರಕ್ಷಕನಾಗಿ ಸ್ವೀಕರಿಸದವರಿಗೆ ಪ್ರತಿಫಲದ ಸ್ಥಳವಾಗಿ ನರಕವನ್ನು ಯೋಚಿಸುವ ಕೆಲವರು ಇದ್ದಾರೆ. ಕೆಲವು ಜನರು ತಮ್ಮ ಜೊತೆ ಕ್ರೈಸ್ತರಿಗೆ ದ್ರೋಹ ಮಾಡುವ ಮತ್ತು ದೇವರ ದೃಷ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಸರಿಯಾದದ್ದನ್ನು ಮಾಡುವ ವಿಶ್ವಾಸದ್ರೋಹಿಗಳಿಗೆ ಪ್ರತ್ಯೇಕತೆಯ ಸ್ಥಳವಾಗಿ ನರಕವನ್ನು ಭಾವಿಸುತ್ತಾರೆ. ಮತ್ತು, ಅಂತಿಮವಾಗಿ, ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ ನಂಬಿಕೆಯನ್ನು ತೊರೆದ ಮತ್ತು ಹಿಂತಿರುಗಲು ನಿರಾಕರಿಸಿದ ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪವಿಲ್ಲದ ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ನರಿಗೆ ನರಕವನ್ನು ಶಿಕ್ಷೆಯ ಸ್ಥಳವೆಂದು ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸುವ ಕೆಲವರು ಇದ್ದಾರೆ.
ಈ ಎಲ್ಲಾ ದೃಷ್ಟಿಕೋನಗಳು “ನರಕ” ಪದದ ನಿಘಂಟಿನ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನದೊಂದಿಗೆ ಅಸಮಂಜಸವಾಗಿದೆ, ಇದು “ಯಾತನೆಯಲ್ಲಿ ಹಿಂಸೆಯ ಸ್ಥಳವಾಗಿದೆ.” ಈ ಎಲ್ಲದರ ಬೆಳಕಿನಲ್ಲಿ, ನರಕ ಮತ್ತು ಶಾಶ್ವತತೆಗೆ ಸಂಬಂಧವಿಲ್ಲ ಎಂದು ತೋರುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ದೇವರು ತನ್ನ ಸ್ವರ್ಗೀಯ ಕ್ಷೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡಲು ದೇವರ ವಾಕ್ಯವನ್ನು ಬಳಸಿದಾಗ ನಾವು ಖಂಡಿತವಾಗಿಯೂ ನಮ್ಮ ಆಲೋಚನೆಗಳಲ್ಲಿ ದೇವರನ್ನು ಮಿತಿಗೊಳಿಸಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ. ನರಕವನ್ನು ದೇವರ ಚಿತ್ತದ ಭಾಗವಾಗಿ ಮತ್ತು ಭೂಮಿಯ ಯೋಜನೆಗೆ ಯೋಚಿಸುವ ಬದಲು, ನಾವು ನರಕವನ್ನು ಪುರುಷರು ಕಂಡುಹಿಡಿದಿರುವಂತೆ ನೋಡಬಹುದು ಮತ್ತು ಬಹುಶಃ ಅದನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸಲು ಭೂಮಿಯ ಪುರುಷರು ಮತ್ತು ಮಹಿಳೆಯರಿಗೆ ಬಿಡಬಹುದು, ಆದರೂ ಅವರು ಅದನ್ನು ಆನಂದಿಸಬಹುದು. ಅದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ.
ಕೆಲವು ಅಭಿಪ್ರಾಯದಲ್ಲಿ, ನರಕದ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನವೆಂದರೆ ಅದು ಪಾಪದ ಸಾರ್ವತ್ರಿಕ ಆತ್ಮಸಾಕ್ಷಿಯ ದೈವಿಕ ತೀರ್ಪು. ಮನುಷ್ಯನು ತನ್ನ ಜನರಿಗಾಗಿ ದೇವರ ನೀತಿಯ ಯೋಜನೆಯನ್ನು ಉರುಳಿಸಲು ಪಾಪದಿಂದ ಪ್ರಯತ್ನಿಸಿದಾಗ, ಆ ವೈಫಲ್ಯದ ಅಂತಿಮ ಫಲಿತಾಂಶವಾಗಿ ಅವನು ನರಕಕ್ಕೆ ತರುತ್ತಾನೆ. ನಂತರ ಮನುಷ್ಯನು ಈ ನರಕದ ಯಾತನೆಗಳಿಗೆ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಒಳಗಾಗುತ್ತಾನೆ, ಪ್ರತಿ ಹೊಸ ಹಂತದ ನರಕದ ಮೂಲಕ ಅಂತ್ಯವಿಲ್ಲದ ಪರಿಣಾಮಗಳನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಾನೆ, ಅವನು ಆತ್ಮದಲ್ಲಿ ಶುದ್ಧೀಕರಿಸಲ್ಪಟ್ಟನು ಮತ್ತು ದೇವರ ಸನ್ನಿಧಿಗೆ ಮತ್ತೆ ಏರಲು ಸಿದ್ಧನಾಗುತ್ತಾನೆ. ನರಕಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದಂತೆ ಬೈಬಲ್ ಸತ್ಯವನ್ನು ಕಲಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಹೇಗೆ ನೋಡಬೇಕು ಎಂದು ನಾವು ನಂಬಬೇಕಾದರೆ, ಮನುಷ್ಯನು ತನ್ನ ಸ್ವಂತ ಮೋಕ್ಷಕ್ಕಾಗಿ ಜವಾಬ್ದಾರನಾಗಿರುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ನಾವು ಸ್ವರ್ಗ ಅಥವಾ ನರಕದಲ್ಲಿ ಉಳಿಯುತ್ತೇವೆಯೇ ಎಂಬ ಬಗ್ಗೆ ದೇವರಿಗೆ ಯಾವುದೇ ಕಾಳಜಿಯಿಲ್ಲ ಎಂದು ನಾವು ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. (ಪ್ರಕಟನೆ 16:1-2).
ಕೆಲವು ವಿನಾಶಕಾರರು “ಶಾಶ್ವತತೆ” ಮತ್ತು “ನರಕ” ಪದಗಳಿಗೆ ಬೇರೆ ಅರ್ಥವಿದೆ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಅವರ ಪ್ರಕಾರ, ನರಕವು ಹೊಸ ಒಡಂಬಡಿಕೆಯ ಒಂದು ಭಾಗವಾದ ಶಿಕ್ಷೆಗೆ ಒಳಗಾಗುವ ಸ್ಥಳವಾಗಿದೆ, ಆದರೆ ಸ್ವರ್ಗವು ನಾವು ನಮ್ಮ ಐಹಿಕ ಕೆಲಸವನ್ನು ಮುಗಿಸಿದ ನಂತರ ಹೋಗುವ ಸ್ಥಳವಾಗಿದೆ. ಕೆಲವರು ವೈಯಕ್ತಿಕವಾಗಿ ಹೊಸ ಒಡಂಬಡಿಕೆಯನ್ನು ನರಕವು ತಮ್ಮ ಸ್ವಂತ ಉಲ್ಲಂಘನೆಗಾಗಿ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಪ್ರಜ್ಞಾಪೂರ್ವಕ ವಿನಾಶ ಎಂದು ಬೋಧಿಸುವಂತೆ ವೀಕ್ಷಿಸಲು ಬಯಸುತ್ತಾರೆ, ಇದು ಶಾಶ್ವತತೆಗಾಗಿ ದೇವರ ಯೋಜನೆಯ ಭಾಗವಾಗಿದೆ. ಇದು ನರಕದ ಯಾವುದೇ ಕಲ್ಪನೆಗೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿದೆ, ಇದು ನಾವು ಹುಟ್ಟಿರುವ ಸ್ಥಿತಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚೇನೂ ಅಲ್ಲ. ದೇವರ ಪದವು “ಮತ್ತೆ ಹುಟ್ಟುವ” ಬಗ್ಗೆ ಏನನ್ನೂ ಹೇಳುವುದಿಲ್ಲ, ನಮ್ಮ ಐಹಿಕ ಅಸ್ತಿತ್ವದ ಅಂತ್ಯದ ಮೂಲಕ ನಾವು ಹೊಸ ಜೀವನವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತೇವೆ. ನಾವು ಆತನನ್ನು ನಂಬುತ್ತೇವೋ ಇಲ್ಲವೋ ಎಂಬುದನ್ನು ಲೆಕ್ಕಿಸದೆ ಮಾನವಕುಲದ ಅವರ ಐಹಿಕ ಜೀವನದ ಅಂತ್ಯದ ಕುರಿತಾದ ದೇವರ ಚಿತ್ತವು ನಿಜವಾಗಿದೆ.
ಬಹಳಷ್ಟು ಜನರು ನರಕ ಅಥವಾ ಸ್ವರ್ಗದ ಅಸ್ತಿತ್ವವನ್ನು ನಂಬುವುದಿಲ್ಲ. ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ವಾಸಿಸುವ ಸಮುದಾಯದ ಇತರ ಸದಸ್ಯರನ್ನು ಶೋಷಿಸುವ ಜನರನ್ನು ಮಾತ್ರ ಹೆದರಿಸಲು ನರಕ ಮತ್ತು ಸ್ವರ್ಗವನ್ನು ರಚಿಸಲಾಗಿದೆ. ಮೂಲಭೂತವಾಗಿ, ಧಾರ್ಮಿಕ ಗ್ರಂಥಗಳಲ್ಲಿ ಸೂಚಿಸಿರುವಂತೆ ನರಕದಲ್ಲಿನ ಶಿಕ್ಷೆಗಳು ಮತ್ತು ಸ್ವರ್ಗದಲ್ಲಿನ ಪ್ರತಿಫಲಗಳು ಭೌತಿಕ ಸ್ವಭಾವವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದು ಅದನ್ನು ಭೌತಿಕ ದೇಹದಿಂದ ಮಾತ್ರ ಅನುಭವಿಸಬಹುದು. ಯಾರಾದರೂ ಸತ್ತಾಗ ಅವನ ಭೌತಿಕ ದೇಹವು ನಾಶವಾಗುತ್ತದೆ. ಸತ್ತ ವ್ಯಕ್ತಿಯು ದೇಹವಿಲ್ಲದೆ ಹೇಗೆ ಆನಂದಿಸಬಹುದು ಅಥವಾ ನರಳಬಹುದು. ಸಾವಿನ ನಂತರ ಉಳಿಯುವ ಏಕೈಕ ವಸ್ತು ಆತ್ಮ. ಆತ್ಮವು ಅವಿನಾಶಿ ಎಂದು ಎಲ್ಲಾ ಧರ್ಮಗಳು ನಂಬುತ್ತವೆ. ಅದು ಅವನ ಎಲ್ಲಾ ಇಂದ್ರಿಯಗಳಿಂದ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಮುಕ್ತವಾಗಿದೆ. ಆತ್ಮವನ್ನು ಶಿಕ್ಷಿಸಲು ಅಥವಾ ಪುರಸ್ಕರಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮವು ಕರ್ಮ ತತ್ವದ ಪ್ರಕಾರ ಆತ್ಮವು ಮತ್ತೊಂದು ರೂಪವನ್ನು ಪಡೆಯುವ ಪುನರ್ಜನ್ಮವನ್ನು ನಂಬುತ್ತದೆ. ಆತ್ಮವು ಹಿಂದಿನ ಜನ್ಮದ ಕರ್ಮವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ಅಬ್ರಹಾಮಿಕ್ ನಂಬಿಕೆಗಳ ಆಲೋಚನೆಗಳು ಪುನರ್ಜನ್ಮದ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿಲ್ಲ. ಮೇಲಿನ ವಿರೋಧಾಭಾಸಗಳ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ, ನರಕ ಮತ್ತು ಸ್ವರ್ಗದ ಪರಿಕಲ್ಪನೆಯು ಕೇವಲ ಕಾಲ್ಪನಿಕವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಅವುಗಳ ಅಸ್ತಿತ್ವದ ಹಿಂದೆ ಯಾವುದೇ ತರ್ಕವಿಲ್ಲ. ಹಿಂದೂ ಧರ್ಮದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಆತ್ಮವು ಒಂದು ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾದ ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯ ಮೂಲಕ ಪರಬ್ರಹ್ಮ ಎಂಬ ಸೂಪರ್ ಪ್ರಜ್ಞೆಯೊಂದಿಗೆ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಈ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು ಮೋಕ್ಷ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.